Hoe (on)gezond is Himalaya Zout?

In toenemende mate wordt op ietwat zweverige websites gemeld dat Himalaya zout veel gezonder is dan gewoon zout omdat het onbewerkt is en maar liefst 84 natuurlijke mineralen en sporenelementen zou bevatten.

Betekent dat inderdaad dat sommige soorten zout gezonder zijn dan anderen? Zowel gewoon tafelzout als Himalaya zout zijn chemisch gezien simpelweg natriumchloride (NaCl). Tafelzout is vaak verrijkt met jodium, waardoor een mogelijk tekort aan jodium wordt tegengegaan en voorkomen wordt dat struma (‘krop’) ontstaat. Hierbij zwelt de schildklier op. Bij kinderen heeft dit een achterstand in de lichamelijke en geestelijke groei tot gevolg. Van regulier tafelzout is - bij spaarzaam gebruik - wetenschappelijk bewezen dat het niet ongezond is.
Het wat roze Himalaya zout zou dus veel meer sporenelementen bevatten: precies zoals Moeder Natuur het bedoeld heeft claimt een andere website. Het is een natuurlijk ongeraffineerd, onbewerkt zout dat met de hand wordt gewonnen (yeah, right). De befaamde roze kleur is slechts het gevolg van het roesten van het vrij hoge gehalte aan ijzer (38.9 ppm). Het zout werd 250 miljoen jaar geleden gevormd toen de Himalaya ontstond en plassen zeewater achterbleven en opdroogden. Het wordt met elektrisch aangedreven cirkelzagen tot handzamere brokken versneden. Wat kleinere brokken zout worden met stenen  tot korrels verwerkt (wat allemaal kennelijk niet geldt als bewerken). Dit 'speciale' zout wordt voornamelijk gewonnen uit de Khewra Salt Mine, wereldwijd gezien de op één na grootste zoutmijn die meer dan 350,000 ton zout per jaar ophoest.

Tafelzout wordt door aanhangers van het sprookje gezien als ‘slecht’ omdat de industrie alle goede zaken eruit heeft geraffineerd. Himalaya zout is ‘goed’ omdat alles er nog in zit. Om eens te kijken wat er écht in zit heeft men dat Himalaya zout maar eens geanalyseerd (zie hier) en het blijkt dat, als deze analyse correct is, het resultaat zowel nutteloos alswel zorgelijk is. De hoeveelheid mineralen is veel te klein om ook maar enig verschil te maken en we krijgen via onze dagelijkse voeding voldoende van al die sporenelementen binnen. Maar als je wel gelooft dat die sporenelementen in het Himalaya zout goed voor je zijn, dan moeten ook aanwezige elementen als het giftige arsenicum en het radioactieve radium, uranium en polonium wel extra slecht voor je zijn.

Er bestaat geen enkel wetenschappelijk onderzoek dat bewijst of zelfs maar suggereert dat het roze Himalaya zout gezonder is dan het gewone tafelzout. Het is uiteraard wel een behoorlijk stuk prijziger.

Overigens: hetzelfde geleuter lees je alom over iets wat men Keltisch Zeezout placht te noemen. De Wereldgezondheidsorganisatie heeft er zelfs een waarschuwende tweet aan verspild.
Waarom geloven mensen dan in de zogenaamde heilzame effecten van Himalaya zout of Keltisch zout? Het antwoord is goedgelovigheid en geld. De bezoekers van een website, waarop dergelijke claims worden geuit, worden door positieve verhalen en (vaak zelf geschreven) reacties verleid om op diezelfde website dat zout aan te schaffen. Diezelfde vorm van oplichting wordt gebruikt bij zaken als kokosolie.

Update: Dit artikel wordt zelfs vermeld op een invloedrijke Engelstalige website, Plague of Mice: Nibbling away at pseudoscience and bigotry. Zie hier.

Reacties