Hoe (on)werkzaam is magnesiumzout

Plotseling is er weer een nieuwe hype in de wondere wereld van de amateurs op het gebied van gezonde voeding en gezondheid. Zoals zo vaak weet men niet hoe snel men de website moet vullen met allerlei onzin om via de webshop maar weer wat geld te kunnen verdienen aan lichtgelovige mensen.

Wat is deze keer onontbeerlijk voor een gezond lichaam en een gezonde geest? Het is magnesiumzout (ofwel magnesiumchloride), een broertje van keukenzout (ofwel natriumchloride) en kaliumzout (ofwel kalium chloride).
Een tekort aan magnesium komt niet snel voor. Magnesium is een mineraal dat voorkomt in brood en graanproducten, groente, melk en melkproducten en vlees. Voldoende bronnen dus om geen tekort op te lopen.

Zoals bij zoveel van deze tijdelijke waanzin gaat men allerhande voordelen verzinnen. Het zou bijvoorbeeld helpen om de pH-waarde in de lichaam te reguleren. De normale pH-waarde van het bloed ligt tussen de 7,35 en 7,45 en ontregeling ontstaat alleen door een ontregelde diabetes mellitus, langdurig braken, hypoventilatie of hyperventilatie.

Toch zou magnesiumzout helpen tegen psoriasis en tegen ongerelateerde zaken als vermoeidheid, aderverkalking, hoge bloeddruk, kramp, depressie, reuma en zelfs ADHD. Zoals te verwachten bestaat er maar heel beperkt bewijs dat magnesium of magnesiumzout tegen deze klachten helpt.

Hoewel veel zogenaamde 'experts' menen dat magnesiumzout zo gezond is, mag het volgens hen toch alleen als badzout toegepast worden. Kennelijk geloven ze dat je huid dat magnesiumzout opneemt als een soort omgekeerd zweet. Zo werkt je huid echt niet.

Waarom mag je niet een theelepeltje innemen? Omdat het superbitter smaakt en het in de medische wereld alleen wordt voorgeschreven als laxeermiddel.

Bovendien is een overdosis magnesium al snel bereikt en is het behoorlijk gevaarlijk: het veroorzaakt verlamming van de spieren, het tast het hart aan en leidt uiteindelijk tot coma en dood[1].

[1] Topf, Murray: Hypomagnesemia and Hypermagnesemia in Reviews in Endocrine and Metabolic Disorders - 2003

Reacties